دو تا کتاب توپ

شاید بدونید که جایزه ی مهرگان ادب امسال به رمان وَ دیگران اثر محبوبه ی میر قدیری تعلق گرفته. رمان و دیگران همراه با دو رمان بازی آخر بانو اثر بلقیس سلیمانی و رویای تبت اثر فریبا وفی نامزد دریافت این جایزه بودند که با رای هیئت داوران، و دیگران موفق به دریافت جایزه شد
رمان رویای تبت رو قبلا خونده بودم و فوق العاده بود. و دیگران و بازی آخر بانو رو در کمال خوش شانسی توی کتابفروشی شهرمون پیدا کردم. هر دو مسحور کننده ان. و دیگران، ظاهرا به این دلیل که یک موضوع بکر و تازه رو باز کرده و به زیبایی پرورونده، تونسته به دو رمان دیگه پیشی بگیره. داستان ارتباط زنی است با مردی که خود خانواده و زن و بچه داره. همه ی رمان، حرفهایی است که زن با همسر اول مرد می زنه اما در درون و توی دل خودش. درد دل می کنه و گلایه و هزار حرفی که سالها توی دلش مونده بوده. این حرفها زمانی زده می شه که مرد دیگه زنده نیست. باید بخونیدش و مطمئنم خیلی جاها، مثل من، با راوی همدل می شید و همراه. یه جایی خیلی دلم گرفت، جایی که راوی اعتراف می کنه که به موقعیت زینت، همسر اول مرد، حسودی می کنه و می گه که تو زینت همسرش بودی و من همدمش بودم؛ همدم یعنی برای یک دم، یک لحظه
اگر پیداش کردید بخونیدش، لذت خواهید برد

رمان بازی آخر بانو حکایتی دیگه اس، اما باز هم قصه ی یه زن. یه زن که آخرش هم تو خماری می مونید که کدوم روایت از زندگی این زن راست بود. در عین لذتی که از خوندن کتاب بردم، یه لحظه فکر کردم از اول قصه سر کار بودم. ولی من شیوه ی نوشتن و پرداخت بازی آخر بانو رو بیشتر از و دیگران دوست داشتم. اگر اینم پیدا کردید حتما بخونید، لذت می برید، حتما