فریدا کالو

فیلم فریدا رو دیدم، به کارگردانی جولی تیمور و بازی زیبای سلما هایک. از سلما هایک به چند دلیل خوشم می آد؛ یکی اش اینه که به چهار زبان زنده ی دنیا مسلطه. سلما با پدری لبنانی و مادری اسپانیایی می تونه به زبانهای انگلیسی، عربی، اسپانیولی و پرتغالی صحبت کنه. اون بزرگ شده ی مکزیکه و برای فریدا کالو، نقاش مکزیکی، هنر و شخصیتش احترام زیادی قائله و بازی در نقش فریدا رو نقطه ی درخشانی در پرونده ی هنری خودش می دونه
فریدا کالو رو از قبل نمی شناختم. با این فیلم شناختمش و در موردش از اینترنت اطلاعات گرفتم. فریدا زنی بوده منحصر بفرد، توانا و هنرمند. اون در سال 1907 در حومه ی مکزیکو سیتی به دنیا آمده. حاصل زندگی هنری فریدا، 143 تابلو فوق العاده اس. قدرت فریدا رو در مبارزه با ناامیدی و پیروزی اش رو در جریان تصادف شدید اتوبوس و مدتها بستری شدنش ستایش می کنم. اون در دوران سخت بستری بودنش، به نقاشی رو می آره. صحنه ی نقاشی کشیدن فریدا روی بوم در حالی که در بستر دراز کشیده و از سینه تا نوک انگشت پاهاش توی گچه و اون گچ سفید که حالا لباس فریدا است، پُره از نقاشی پروانه های رنگی، روی من خیلی تأثیر گذاشت. همون تصادف باعث شد فریدا تا آخر عمر از درد پا رنج بکشه. موضوع اکثر تابلوهای اون، زنه و درد و رنجی که جنس زن در طول زندگی اش تحمل می کنه. فریدا رو عده ای به خاطر همین تابلوهاش، فمنیست می دونن. زندگی خصوصی فریدا هم مثل زندگی هنری اش جالبه و خاص. اون در 22 سالگی با دیه گو ریورا نقاش بنام مکزیکی، که اون زمان 42 ساله بوده ازدواج می کنه، اگرچه بعدها از هم جدا می شن. ازدواج فریدا با دیه گو ظاهرا برای خانواده ی خودش هم عجیب بود. شب عروسی، توی اتاق خواب، دیه گو دم گوش فریدا زمزمه می کنه از این که با یه پیرمرد چاق کمونیست ازدواج کردی، ممنونم. فریدا هم کمونیست بود و از طرفداران سرسخت مائو
فریدای قدرتمند، با مرگ هم بسیار زیبا مبارزه می کنه و سرانجام در سال 1954، به دلیل انسداد جریان خون از دنیا می ره. خاکستر او هم اکنون درون کوزه‌ای در خانه ی قدیمی او که حالا تبدیل به «موزه ی فریدا کالو» شده، باقی مونده

سلما هایک به خاطر بازی در این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار نقش اول زن در سال 2003 شد. اگر بتونید عکسی از فریدا ببینید، حتما مثل من، از شباهت عجیب چهره اش با سلما هایک تعجب می کنید. من یه عکس ازش گذاشتم اینجا. توی عکس فریدا در کنار دیه گو ریورا، همسرشه

این فیلم رو ببینید، مطمئنن لذت می برید. من قدرت و تواناییهای فریدا کالو رو ستایش می کنم، اگرچه بعضی ابعاد شخصیتی اش برام عجیب و نا ملموس بود؛ مثل تمایلات جنسی اش

این مطلب از ماهنامه ی زنان، نوشته ی الهام علیرضایی، برای من جالب بود، شاید برای شما هم